Trzy dni Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego (św. Augustyn) stanowią trzy etapy jednego wydarzenia zbawczego (Pascha Chrystusa), które nawzajem się warunkują i uzupełniają. To jedno misterium paschalne jest podstawowym fundamentem Kościoła.
Krzyża i zmartwychwstania (śmierci i życia) od siebie oddzielić nie można.
Wielki Piątek
W Wielki Czwartek przypominamy sobie to, co Jezus dokonał podczas Ostatniej Wieczerzy – złożył, jako Kapłan, ofiarę z chleba i wina, które na mocy wypowiedzianych przez niego słów stały się Jego Ciałem i Krwią. W Wielki Piątek idzie do Ogrodu Oliwnego, aby tam rozpocząć składanie Bogu krwawej ofiary.
Męka uprzednio przeżyta w oczekiwaniu i sercu, rozgrywa się obecnie publicznie, w samym centrum miasta z całym wyrafinowanym okrucieństwem.
I oto w momencie kiedy Ofiara dochodzi do punktu szczytowego, kiedy ciemności ogarnęły ziemię, kiedy tajemnica zła zda się być przypieczętowana, kolejno zapalają się wszędzie światła i jasnymi promieniami sięgają krzyża.
Są to światła Pisma Świętego, które wskazuje nam w tym Ukrzyżowanym – Sługę Bożego. Także światła świata pogańskiego zajaśniały wraz z okrzykiem setnika: Ten Człowiek był naprawdę Synem Bożym. I nam nie pozostaje nic innego, jak upaść na twarz przed krzyżem, wołając: „Wierzę w Ciebie, Panie!”
Autor: Ks. Krzysztof Pryputniewicz
