Tegoroczny 1 maja zachwyca piękną pogodą. To już trzeci dzień z kolei o temperaturze kilkunastu stopni i cudownym, ciepłym słoneczku na niebie. Chciałoby się powiedzieć, że to idealny dzień na pochód pierwszomajowy.
W moim małym miasteczku mieszkam od urodzenia. Wprawdzie wyjeżdżałam stąd do szkoły średniej a potem na studia i obiecywałam sobie, że już nie wrócę,
Mam dla wszystkich moich czytelników dobrą wiadomość. W moich tekstach macie do czynienia z człowiekiem łączącym nad wyraz wysoką inteligencję z wyjątkowym poczuciem humoru,
Określenie dotyczy pewnego inteligenta (znacznie powyżej lat sześćdziesięciu), może też być, że takiego od siedmiu boleści, ale co mi tam.
Nie ma jak to być emerytem! Można sobie spokojnie posiedzieć w cieplutkim domu, poczytać ulubione gazety, posłuchać radia, zerknąć co tam ciekawego w telewizji!
Niestety, skoro tu publikuję swoje teksty, znaczy się starym jestem. Może jeszcze nie w sposób tragiczny, bo stać mnie na pełną samodzielność; bo jeszcze nie widzę oznak demencji starczej, ale już przewlekłe choroby mnie się imają, czasami skleroza i coraz bardziej dotyka mnie poczucie wykluczenia. I przed uczuciem wykluczenia bronię się najbardziej, nawet z sukcesami, o jakich w młodości mogłem tylko śnić, ale jeśli tak trzeźwo spojrzeć na otaczającą mnie
Przyznam szczerze, że gdy mi ktoś mówi, że nie lubi kawy, ogarnia mnie zdumienie. W gruncie rzeczy to zdumienie jest irracjonalne, gdyż sam wiele potraw i płynów, którymi inni się zachwycają, mam na cenzurowanym. Niemniej nie sposób zaprzeczyć, że kawoszy jest przeważająca większość.
