Uroczystość Bożego Ciała

Boże Ciało
Boże Ciało
Fot. pixabay.com

Pierwsza ofiara Przymierza była celebrowana około 1230 roku przed narodzeniem Jezusa na Pustyni Synajskiej. Księga Wyjścia przekazała nam opowiadanie powściągliwej a zarazem uroczystej ceremonii zawarcia Przymierza. Znajdujemy w niej pierwowzór zgromadzeń żydowskich i chrześcijańskich.

Uroczystość rozpoczyna się liturgią słowa. Mojżesz czyta ludowi „słowa i polecenia Pana”. Wszyscy słuchają czytania i jednogłośnie je powtarzają . Następuje liturgia ofiary. Ołtarz jest wzniesiony, zwierzęta ofiarne zostały zabite. Wtedy Mojżesz krwią przypieczętowuje przymierze między Bogiem i ludem: „Oto krew Przymierza, które Pan zawarł z wami”. Przymierze zobowiązuje do wzajemnej miłości. Prorocy będą mówić o tej ofierze Przymierza na pustyni jako o godach weselnych Boga ze swoim ludem.

 

Mówimy często o „ostatniej uczcie”, lub o „ostatniej wieczerzy” Jezusa ze swoimi uczniami. Jezus podkreśla ten końcowy aspekt, nadając Eucharystii znaczenie ogniwa łączącego przeszłość z przyszłością. Każda celebrowana Eucharystia każe nam przeżywać ostatnie godziny Mistrza z Jego uczniami w wieczerniku jerozolimskim: widzimy znowu czynności, słuchamy Jego słów, wspominamy mękę i śmierć, słuchając tego opowiadania : „To jest moje ciało wydane”,. „To jest moja krew wylana” . Eucharystia jest przypomnieniem męki. W czasie Ostatniej Wieczerzy, Jezus na sposób proroków biblijnych, wykonuje symboliczny znak. Jest to proroctwo w czynie. On pozwala zobaczyć przez znaki a objaśnia słowami to, co Mu się wydarzy nazajutrz. Jego ciało będzie złamane jak ten chleb w Jego palcach; Jego krew będzie przelana tak jak to wino do kielicha. Ciało i krew będą gwałtownie rozdzielone, nie jak w wypadku, lecz jak w ofierze. Jest to ofiara za wielu. Ten rytuał prorocki będzie „pamiątką” Pana.

 

Ale symbolizm rytu nie wyklucza jego realizmu. Chodzi o rzeczywiste uczestnictwo w ofierze Nowego Przymierza. Realizm rozciąga się aż do elementów materialnych, które Jezus trzyma w swych rękach. Kościół pierwszych wieków przyjął słowa konsekracji dosłownie, ponieważ Jezus sam nadał im takie znaczenie. Za każdym razem, gdzie grozić będzie napaść naprawdę o rzeczywistej obecności, lud chrześcijański wyrazi swoją wiarę: „Witaj prawdziwe ciało”. I tę prawdę wyraża w procesji Bożego Ciała.

Autor: Ks. Krzysztof Pryputniewicz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *