Choroba Alzheimera stopniowo odbiera pamięć, mowę, a ostatecznie także możliwość wykonywania podstawowych czynności, jak jedzenie. Pierwsze objawy alzheimera mogą wystąpić już około 20. roku życia, ale częściej choroba atakuje osoby, które skończyły 65 lat.
Przyczyną dolegliwości w chorobie Alzheimera jest stopniowe obumieranie komórek mózgu. Choroba ta jest przez to nieuleczalna, ponieważ współczesna medycyna nie potrafi regenerować neuronów. Jej leczenie polega na łagodzeniu objawów. Symptomy alzheimera są szczególnie przykre w jego zaawansowanej postaci.
Wczesne objawy alzheimera u osób młodych
W postaci rodzinnej Alzheimer może pojawiać się u osób poniżej 65. roku życia, a nawet u dwudziesto- czy trzydziestokilkulatków. Jeśli w rodzinie występowały przypadki choroby Alzheimera, należy szczególną uwagę zwracać na wszelkie zaburzenia pamięci, problemy z koncentracją i trudności w przyswajaniu nowej wiedzy, ponieważ mogą to być pierwsze zwiastuny choroby.
Niepokój powinny wzbudzić także trudności z wysławianiem się i zapominanie słów. Wczesne objawy alzheimera w młodym wieku to też zaburzenia pamięci operacyjnej, związanej z wykonywaniem prostych czynności, np. gdy nie wiadomo, po co przyszło się do kuchni.
Na chorobę Alzheimera mogą wskazywać też nieuzasadnione duże wahania nastroju. U niektórych chorych pojawia się także depresja.
Pierwsze objawy alzheimera u osób starszych
Osoby po 65. roku życia dotknięte chorobą Alzheimera mogą mieć zaniki pamięci krótkotrwałej. Objawia się to np. tym, że nie pamiętają, gdzie odłożyli jakiś przedmiot czy co robili dnia poprzedniego. Zaczynają się też problemy z przyswajaniem nowych informacji. Alzheimer powoduje zaburzenia orientacji w czasie i przestrzeni, które na początku choroby mogą być krótkotrwałe. Widocznym skutkiem degradacji neuronów jest stopniowa utrata zdolności płynnego mówienia oraz ograniczenie słownictwa. Chorzy mają wahania nastrojów i mogą popadać w stany depresyjne.
Postęp alzheimera – dolegliwości
Z czasem dolegliwości choroby Alzheimera nasilają się, utrudniając samodzielne funkcjonowanie, a w ostatniej fazie choroby – uniemożliwiając je. Przeważnie alzheimer u młodych ma bardziej dynamiczny i cięższy przebieg niż u osób w podeszłym wieku.
U młodych chorych stopniowo pogarsza się nastrój, zachowanie bywa nieadekwatne do sytuacji, następuje utrata zdolności myślenia abstrakcyjnego. Równocześnie dochodzi do utraty możliwości zapamiętywania nowych informacji i poważnych zaburzeń pamięci krótkotrwałej, zaburzeń orientacji w czasie i przestrzeni. Ostatecznie chory na alzheimera zapomina, jak wykonywać podstawowe czynności i wymaga stałej opieki.
U osób starszych objawy także nasilają się, powodując poważne problemy z porozumiewaniem się z otoczeniem (zaburzenia mowy, zapominanie słów, utrata zdolności myślenia abstrakcyjnego, zaburzenia pamięci krótkotrwałej). Chory często ma problem z odnalezieniem się w czasie i przestrzeni, przestaje zauważać ciągi przyczynowo-skutkowe i nie umie przewidzieć, jakie konsekwencje mogą mieć jego działania. W wielu przypadkach występują agresywne zachowanie i wahania nastroju. W miarę postępu alzheimera chory także traci możliwość samodzielnego życia.
