Żylakami nazywamy balonowate poszerzenia naczyń kończyn dolnych o krętym przebiegu i sinoniebieskiem zabarwieniu. Tworzą one na kończynach dość nieestetyczne pajączki, które powszechnie uważa się za defekt kosmetyczny. Dla wielu osób samo pojawienie się żylaków jest z tego powodu dostateczną motywacją do konsultacji z lekarzem, jednak wciąż dla znacznego grona Polaków pojawienie się żylaków bez współistniejących dolegliwości nie jest bodźcem do rozpoczęcia ich leczenia. Jest to błędne postępowanie, ponieważ nieleczone żylaki mogą prowadzić do wystąpienia groźnych dla zdrowia powikłań.
Współczesna medycyna oferuje wiele metod nowoczesnego i minimalnie inwazyjnego leczenia żylaków kończyn dolnych, a wśród nich warto wymienić choćby metody z wykorzystaniem lasera czy ultradźwięków. Metody te potrafią skutecznie eliminować problem żylaków, dlatego występowanie powikłań z ich powodu nie powinno być zjawiskiem tak powszechnym jak ma to miejsce obecnie. Kiedy zatem należy udać się do lekarza i jakie leczenie zastosować, aby pozbyć się żylaków?
Wskazania do rozpoczęcia leczenia żylaków
Aby wybrać najwłaściwszą metodę postępowania leczniczego, przewlekła niewydolność żylna – której to właśnie żylaki kończyn dolnych są manifestacją – musi być zdiagnozowana na jak najwcześniejszym etapie. Oznacza to, że do lekarza należy udać się niezwłocznie po zaobserwowaniu u siebie takich objawów jak:
- uczucie ciężkich nóg, zwłaszcza pojawiające się przy dłuższym staniu lub po całym dniu pracy
- obrzęki kończyn dolnych
- zaczerwienienie skóry na łydkach lub zmiana zaczerwienienia na kolor brązowy (świadczy o zaburzeniach w krążeniu krwi)
- mrowienie, drętwienie
- skurcze stóp lub łydek
- ból nasilający się podczas chodzenia
- swędzenie, pojawienie się wyprysków lub innych zmian skórnych w obrębie skóry kończyn dolnych
Objawy te mogą być manifestacją stopniowo rozwijającej się niewydolności naczyń żylnych. Może jednak także zdarzyć się, że żylakom kończyn dolnych nie będą towarzyszyły żadne dolegliwości- tak jest często w początkowym etapie choroby. Zarówno jednak w przypadku występowania dolegliwości takich jak te wspomniane wyżej lub jedynie zaobserwowania u siebie krętego poszerzenia żył na nogach czy pajączków naczyniowych powinno skłonić nas do wizyty u lekarza. Dodatkowo, jeśli problem żylaków dotyczy osoby otyłej bądź z nadwagą, prowadzącej siedzący tryb życia, kobiety, która rodziła dzieci czy w przypadku rodzinnego występowania żylaków ryzyko związane z rozwojem niewydolności żylnej wzrasta. Takie osoby powinny być bardziej świadome narażenia wynikającego z powstawania żylaków i nie zwlekać z wizytą u lekarza.
Jak mówi dr n.med. Tomasz Drążkiewicz „Każdy lekarz podstawowej opieki zdrowotnej powinien wiedzieć, jak rozpoznać u pacjenta żylaki, w przypadku podejrzenia schorzenia – skierować go na badanie USG lub sam je zrobić i następnie próbować leczyć ogólnie dostępnymi metodami, czyli lekami flebotropowymi (doustnie lub zewnętrznie – maści, żele), które uszczelniają śródbłonek naczyniowy, wzmacniają napięcie w ścianach naczyń, a także zmniejszają skutki obecności żylaków. Powszechną metodą leczenia obrzęków powinna też być kompresjoterapia, czyli leczenie metodami uciskowymi. Niestety nie jest to często stosowana metoda. ”
W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego należy rozważyć konieczność poddania się operacji żylaków. Prywatnie ceny wahają się od 1500 do 12 000 zł w zależności od metody (źródło Tourmedica.pl )
Wśród najważniejszych wskazań do operacji żylaków należy wyróżnić:
- żylaki objawowe
- żylaki bezobjawowe z dużym defektem kosmetycznym
- powiększanie się żylaków pomimo leczenia zachowawczego
- nawracające zapalenia żył pomimo leczenia zachowawczego
- rozwój owrzodzeń skóry kończyn dolnych
- krwotoki z żylaków
Istotną informację stanowi fakt, że wiek nie jest przeciwwskazaniem do poddania się operacji. Jest to ważne ponieważ wśród osób po 70 r.ż. częstość występowania żylaków szacuje się na ponad 70%. Wśród metod stanowiących ciekawą i skuteczną alternatywę leczenia żylaków warto wymienić metody takie jak skleroterapia, metoda VNUS, metoda EVRF, metoda SVS czy metoda CELON. Są to zabiegi szczególnie polecane osobom aktywnym, które nie mogą pozwolić sobie na dłuższy okres rekonwalescencji czy osobom, które z pewnych względów nie mogą poddać się klasycznej operacji.
