24 czerwca przypadał Światowy Dzień Chorych na Osteoporozę. Jest to dobry pretekst, by napisać kilka zdań o tej chorobie, zwanej dyskretnym złodziejem kości.
Dyskretny złodziej kości
Osteoporoza jest chorobą, która najczęściej dotyka osób, które obchodziły już 60-te urodziny i częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Przez lata może nie dawać żadnych objawów aż do momentu, gdy pojawią się samoistne złamania oraz ból o średnim lub silnym nasileniu podczas siadania lub wstawania. Najczęściej jednak osteoporoza daje o sobie znać ostrym, nagłym bólem, który pojawia się podczas codziennych czynności.
Niepokój powinna wzbudzić zmiana w wyglądzie sylwetki: można zauważyć deformację w obrębie klatki piersiowej, zwaną wdowim garbem. Plecy stają się zaokrąglone, a osoba ma wrażenie jakby zmalała. Ponadto objawami osteoporozy są także złamania nadgarstka, czy kości udowej.
Mogą wystąpić samoistne wykruszenia kręgów, które również przez długi czas nie dają objawów. Choroba ta związana jest ze starzeniem się układu kostnego, który to proces zaczyna się u kobiet po 40-ce, a u mężczyzn po 45 roku życia.
W pierwszym etapie choroby, gdy osoba odczuwa silne bóle, może wystąpić brak apetytu i obniżenie nastroju.
Zabezpiecz się przed złodziejem
Wiadomo, że w każdej chorobie nieoceniona jest profilaktyka. Zrezygnowanie z palenia tytoniu i picia alkoholu ratuje przed wieloma schorzeniami, w tym także przed osteoporozą. Aby uchronić się przed tym schorzeniem, należy zadbać, by dieta była bogata w witaminę D³, sole wapnia, fosforu oraz magnezu. Trzeba pamiętać o prowadzeniu aktywnego trybu życia i nie unikać korzystania ze słońca.
Szczególnie czujni muszą być te osoby, które chorują na cukrzycę, nadczynność lub niedoczynność tarczycy. Również choroby reumatyczne wpływają na rozwój osteoporozy.
Mam cię złodzieju!
Osteoporoza, jak każda choroba, wymaga leczenia. O dziwo tylko u niektórych pacjentów zalecane jest leczenie farmakologiczne. Lekiem pierwszego wyboru są bifosfoniany. Używane są również preparaty parathormonu (hormon przytarczyc), denosumab, i raloksyfen, oddziałujący na receptory estrogenowe. Jednak najlepszym antydotum na tę podstępną chorobę jest ruch. Jednak w chwili, gdy objawy są nasilone potrzebna jest konsultacja u dobrego rehabilitanta, który dobierze odpowiednie techniki, które pozwolą pacjentowi odzyskać sprawność. Do efektywnych zabiegów fizjoterapeutycznych w leczeniu osteoporozy z bólem przewlekłym można zaliczyć: masaż, galwanizację, jonoforezę, prądy diadynamiczne, interferencyjne, ultradźwięki, magnetoterapię, a w uzdrowisku borowina oraz krenoterapię, czyli leczenie wodami uzdrowiskowymi.
W chwili, gdy pacjent już najgorsze ma za sobą, czyli leki i fizykoterapia pozwoliły mu stanąć na nogi i poczuć się dużo lepiej, nie może zaniedbać aktywności fizycznej. Oczywiście nie może być mowy o nadmiernym forsowaniu się, ale zalecany jest półgodzinny spacer, przynajmniej trzy razy w tygodniu. Bardzo dobre rozwiązaniem może być nordic walking, czyli popularny spacer z kijkami. Osoby czujące się na siłach mogą korzystać z basenu lub uczęszczać na wodny aerobic.
Podobnie, jak w wielu chorobach, tak i w przypadku osteoporozy, profilaktyką, jak metodą rekonwalescencji jest dobra dieta i zdrowy styl życia, w którym nie brakuje ruchu na świeżym powietrzu.
Autor tekstu: Monika Łysek
Zobacz też:
Jak wspierać układ kostny po 50 i uchronić się przed osteoporozą
